Verslag zaterdag 30 januari 2010

Met sterwerk was er sneeuwpret.

Samen met de leiding hebben de welpen een reuze sneeuwpop gemaakt. Deze was bijna net zo hoog als het gebouw. Hij bestond uit 4 gigantische sneeuwballen. Hij was blij dat hij zo groot was, hij keek heel vrolijk terwijl hij boven ons uittorende. Andere welpen hielden zich liever bezig met sneeuwballengevechten of stoeien in de sneeuw. Ook werd er volop gesleed. De welpen die even wilden opwarmen konden binnen popcorn bakken of buiten bij het vuur marshmallows roosteren.

Om half 3 stelden we op en toen begon ons vreemde avontuur. Sahi en Chil hadden namelijk een vreemde afstandbediening gevonden met een code erbij en een briefje dat deze code niet ingedrukt mocht worden. 386 was de code. Sahi wilde heel graag op de knop drukken maar Chil zei dat dat niet mocht. Maar nadat de welpen zich ermee bemoeid hadden was Chil overgehaald en  werd de code ingetoetst. Maaarrrrrrr…. Er gebeurde helemaal niets!

Teleurgesteld wilden we het spel uitleggen toen er uit de klimkast opeens een harde knal klonk. KABAMMMM!!! Uit alle kieren kwam rook! En toen vloog opeens de deur wijd open. Een vreemde gekleurde kwibus met een raar pak aan kwam de kast uitspringen. Hij deed een gek dansje. “Eindelijk ben ik vrij!” riep hij en hij lachte heel hard en gemeen. Toen sprintte hij het lokaal uit en rende toen van ons terrein af.

We snapten er helemaal niets van en toen we eindelijk van de schrik bekomen waren gingen we op zoek naar aanwijzingen. In de kast vonden we een vreemde brief waar in stond dat als we dit lazen, we de Nar (want dat was hij)  waarschijnlijk hadden laten ontsnappen. De Nar is een hele gemene grappenmaker die opgesloten zat omdat hij niet kon stoppen met het uithalen van flauwe en gemene grappen. Ook stond erin dat we hem zo snel mogelijk moesten vangen en op moesten sluiten in de kast. We konden hem laten verdwijnen door de 4 stukken van de narrentotem te vinden en in elkaar te zetten.  Bij de brief zat een coördinaat dat ons de goede kant op zou wijzen.

We voerden het coördinaat in op de GPS van Chil en toen gingen we op zoek naar die puzzelstukken. Onderweg kwamen we verschillende vreemde figuren tegen die belaagd waren door die vervelende Nar. Hij had het peper van een kok afgepakt en verstopt, zodat de kok de soep niet kon afmaken. Gelukkig hielpen de welpen zoeken en was de peper snel gevonden. Als beloning kregen de welpen een lekkere kop kippensoep. Er was een klein meisje waarvan de Nar haar katje hoog in de boom had gejaagd. Het katje durfde niet meer naar beneden. Dappere welpen klommen de boom in om het arme beest te redden. Verder was er nog een clown die zijn moppenboekje kwijt was, een boekenwurm die zijn inspiratie kwijt was, een zwerver die zijn gespaarde geld kwijt was, en nog veel meer. Gelukkig zijn onze welpen goede speurneuzen en ze kwamen er al snel achter dat de Nar al deze voorwerpen door elkaar had gegooid en bij deze figuren had achter gelaten. Het kleine meisje had het moppenboekje van de clown bij zich, de clown had het geld van de zwerver, enzovoorts. Deze personen hadden ook een stuk van de narrentotem bij zich en deze kregen de welpen als beloning voor het terugvinden van hun spullen.

Nu was de Nar wel ver genoeg gegaan! Toen we alle vier de stukken hadden verzameld gingen we snel terug naar het lokaal. De Nar moest hier in de buurt zijn . Toen kwamen we aan bij het gebouw en wat we toen zagen…

De Nar had de reuzesneeuwpop omgegooid!!! Op de deur stond een grote emmer vol ijskoud water te wankelen. Als we de deur open zouden doen zou deze emmer vallen. Gelukkig zag Ceta deze emmer op tijd en is er niemand ingetrapt. Toen we in het lokaal kwamen stonk het naar poep, lagen er overal kaarten van Jokers op de grond, en had de Nar alle tafels en krukken in het welpenlokaal omgedraaid. Op de deur stond geschreven “Alle welpen zijn snotneuzen!”

Nou, je begrijpt, toen de welpen de Nar zagen vluchten gingen ze erop af.. De Nar had geen schijn van kans om te ontsnappen met 40 boze welpen achter hem aan. Tuur hing om zijn nek en Thijs zorgde ervoor dat hij niks meer met zijn handen kon doen.

We trokken hem mee het lokaal in. Hij lachte nog steeds heel gemeen. Toen hij zag dat we hem naar de kast trokken begon hij te rukken en te trekken… maar de welpen waren sterker en sloten hem weer op in de kast. De Nar bonkte op de deur en schreeuwde “Laat me eruit!!!” Later zei hij weer heel lief dat hij zou veranderen als we hem eruit zouden laten en dat hij noooooooit meer en grap uit zou halen. Natuurlijk lieten we hem er niet uit en toen werd hij weer boos. Ondertussen waren we de totem in elkaar aan het zetten. Toen het 4e stuk er in zat hield het bonken op. De Nar was verdwenen! Gelukkig maar, want zo’n flauwerik mag niet vrij rond lopen.

Voor zaterdag staat er weer een leuk spel op het programma

Hopelijk ben je erbij. Tot zaterdaaaaahaaaaag!

Leiding horde 2