Nadat de meeste verkenners waren binnen gewaaid, want daar stond deze zaterdag genoeg wind voor, stelde we op voor de dagopening. Na het hijsen van de vlag werd het programma uitgelegd en gingen de Zilvervossen vooruit om zich te verspreiden over de aangewezen wijk.

Aan de patrouilles nu de opdracht om de vossen in de wijk op te sporen en te tikken. Als je een vos als eerste met je hele patrouille tikte kreeg je een kaartje (wat haast niet met het blote oog te zien was) met daarop een cijfer. Hoe eerder je een vos vindt en pakt, hoe hoger het cijfer op het minuscule kaartje.

Maar de echte grove punten konden worden verdiend bij, de naam zegt het al, goudvos. Deze zat ergens in de wijk op een geheime locatie verstopt. Elke patrouille had bij vertrek ook een portofoon meegekregen. Via deze portofoon gaf de goudvos steeds een aantal tips prijs over zijn locatie. Aan de hand van deze tips moest goed onder elke steen of boom worden gezocht naar die ene goudvos, en tegelijkertijd moesten de zilvervossen in de gaten worden gehouden. Want die liepen overal rond.

Om kwart voor vijf hadden de meeste patrouilles het merendeel van de zilvervossen wel te pakken, en was ook de goudvos gevonden. Nadat iedereen zich weer bij het bruggetje had verzameld, liepen we gezamenlijk terug naar het gebouw om daar even pauze te houden voor we doorgingen met het avondprogramma.

’s Avonds hadden we Kimspelen. Een programma wat uit verschillende onderdelen bestond, waarbij het allemaal vooral draaide om herkenning. Want het is nog best lastig om van 25 verschillende potjes met elk een andere geur op te noemen wat het nou is wat je ruikt. Ook bij het onderdeel geluid is het soms heel lastig te raden als je het geluid wel hoort, maar het apparaat daarbij niet ziet.

Zo waren er nog meer onderdelen die je hersens lieten kraken.

Volgende week het programma Records.

Tot dan!

Het spelteam verkenners