De dag begon na het welbekende foerageren (eten), inspectie en vlag hijsen met het Wibospel. Het spel was op de zandvlakte waar dan ook enkele zandkastelen na afloop te vinden waren. Maar het spel zelf is ook serieus gespeeld, ondanks deze creatieve uitingen. Er was genoeg strijd onderling.
Hierna werd er gekookt. We aten dit keer geen aardappelen, maar nasi met pindasaus. Wat na het koken en afgieten prima smaakte. Dit gaf best wel afwisseling in het eetpatroon. Dit bestaat namelijk meestal uit aardappelen. En voor wie het niet lekker vond hebben we morgen weer aardappelen.
Na de afwas hebben alle patrouilles een eigen hindernis voor de hindernisbaan uitgedacht en opgezet. De hindernisbaan is een aantal hindernissen die je af moet leggen om je tijd neer te zetten. Wij, als Valken, hebben een touwbrug gemaakt. Dit onderdeel bestaat uit twee lange horizontale palen met grote touwen ertussen om doorheen te lopen. Wij vonden dit allemaal erg leuk om te doen. Het was leuk om een keer geen spel te doen, maar iets te bouwen.
In het donker vond de dropping plaats. Hier moesten wij allemaal lang voor wachten na het eten. Maar de dropping was het wachten waard. Gisteren was door de PL’s al gedobbeld in welke volgorde de patrouilles zouden vertrekken. Wij zouden als laatste weggaan. Toen wij in de auto zaten waren de andere patrouilles al vertrokken. Maar deze werden teruggestuurd, omdat een boswachter het niet goed vond. Hierdoor werd er een groot stuk gereden voor we op een andere plek gedropt werden. Bovenaan een zandheuvel begon voor onze patrouille de dropping. Ook andere patrouilles vervolgden hier hun dropping.
Vervolgens begon het nachtelijke avontuur. Wij liepen in het bos naar een groter pad. Wij hebben een groot open veld overgestoken. Onderweg zagen wij rode lampjes van het vliegveld. Na de lange Veenweg uit te lopen (en wat hulp van leiding) kwamen wij weer terug. En nu wachten wij in spanning op de uitslag wie de vlaai heeft gewonnen…
Joost Uitenbroek
Valken