kamp 2012, Dag 11/12, Valken

Datum: 17/18 Juli 2012
Dag: Dinsdag/woensdag (Hike)
Patr: Valken
‘S ochtends hadden we het pincode spel. Na het pincode spel gingen we eten. Na het eten werd er drie keer gefloten en moesten we verzamelen in de grote tent. Daar kregen we het verhaal te horen van de hike. De hike ging dit jaar over de Life-line de levenslijn die het in de tweede wereld oorlog voor veel mensen mogelijk maakte om te vluchten naar bijvoorbeeld Engeland. Ons kam was een onderdeel van die vluchtroute en wij maakte als boeren onderdeel uit van het verzet. 
‘S middags begon de hike in ons kamp. Er kwamen fotografen langs, er werd een geheime telefoon gebracht. Er werden voor iedereen persoonsbewijzen aangemaakt en we maakte geheime foto’s van de duisters. Ook hebben camouflagenetten gemaakt om ons te kunnen verstoppen. Ons eten kregen we in voedselpakketten die gedropt werden door de Engelsen. Daarnaast kregen we voedselbonnen van de Duitsers. 
Toen we in de schemering allemaal bij elkaar werden geroepen door de duisters stortte er een vliegtuig neer midden in het kamp. Aan het vliegtuig hing een gecodeerde missie die ons vertelde dat we de piloot moesten gaan zoeken. We gingen snel nog even slapen en werden gewekt door Wibo. 
We moesten op zoek naar de piloot. Eerst moesten we vluchten door een tunnel waar de duisters ons achterna zaten. We hebben verzetsstrijders geholpen en gevlucht in een schuilkelder midden in het bos. Onderweg kwamen we nog een Duitser tegen met een kogel in zijn arm en we vonden de wingman van de piloot. Die hing vast in de bomen met zijn parachute vlak boven een mijnenveld. De foto’s die we ’s middags hebben gemaakt hebben we ’s nachts ontwikkeld op de manier zoals ze dat vroeger deden. Bij de eetpost kregen we broodpap met banaan en krenten. Daarna zijn we nog allerlei posten met vervelende duisters tegengekomen. Er zat er ook één in een toren die we eerst moesten vermoorden nadat hij de toren had gesaboteerd. Daarom moesten we abseilen naar beneden. Verder kwamen we een wapenhandelaar tegen die ons leerde schietsen met allerlei wapens. Helaas waren we te jong en kregen we uiteindelijk alleen een speelgoed pistool mee. Uiteindelijk vonden we de piloot. We moesten van hem een koffer meenemen, waar we later nog meer over zouden horen. We gingen eerst even een paar uurtjes slapen. 
Toen we wakker werden gingen we weer verder met onze tocht. We maakte de enveloppe met onze missie open. We kregen een kaart en een opdracht en moesten naar de bakker lopen. Daar konden we eten halen met bonnen. Nadat we ons eten ophadden zijn we met een pont naar de overkant van de maas gegaan. Daar werden we door Duitsers uitgedaagd voor een potje voetbal. De Duitsers en de Duitse scheidsrechter waren niet eerlijk. Daarom hebben we het maat op een sprintje gezet. Bij de volgende post konden we eindelijk onze gecodeerde missie ontcijferen. Daar stond in dat de koffer zo snel mogelijk naar de koningin moesten brengen. Dat was natuurlijk niet zo makkelijk want overal stonden duisters op de wacht. We moesten eerst onze fietsen terug stelen van de duisters en fietste daarna richting de koningin. Nadat we de koffer hadden afgegeven zijn we terug gefietst naar het kamp. Het was een geslaagde hike en één van de leukste.
Marek, Thomas, Olaf, Mathijs, Martijn