Het voelt alsof je een paraplu mee neemt bij een zwarte lucht, waar vervolgens geen druppel regen uit valt. Een regenprogramma vooraf aankondigen blijft dan ook altijd riskant, en zaterdag bleek het uiteindelijk dan ook niet nodig. Tenminste, voor de middag dan.

Dan maar een frisse neus halen met een aantal veldspelen. De troep ingedeeld in twee verschillende partijen, rood en geel, en vervolgens op naar het veld.

Daar begonnen met een potje jagerbal op z’n A.S.G’ees. Dus niet met een zachte bal, maar met drie grote skippyballen.

Daarna een potje “voetbal” waarbij de skippyballen voor de laatste keer werden gebruikt. En ja, met ballen, of eigenlijk skippy’s van zulk formaat moet je ook wat grotere goals hebben. Allebei de partijen moesten zien te scoren op het zeil van de tegenpartij, waar de keeper(s) hun handen letterlijk en figuurlijk vol aan hadden.   En dan een bommenregen van tennisballen. Welke partij krijgt zoveel mogelijk tennisballen op het zeil van de tegenpartij? Dit spel was denk ik nog het lastigst voor de leiding, die uit een tennisballen regen over en weer moest bijhouden welke raak waren, en welke niet.

Dan hebben we pauze. Even opladen met een boterhammetje, limonade, koekje en een haardvuurtje.

Voordat we doorgaan met het avondprogramma hadden we nog verkiezingen. Met de verkiezingen hebben de welpen de mogelijkheid om een patrouille te kiezen. Doormiddel van een lootje met een nummer wordt de volgorde bepaald van wie als eerste mag kiezen.

Nadat iedereen zijn keuze had gemaakt konden we door met het avondprogramma.

Voor het avondprogramma “schieten” hebben we snel het lokaal verbouwd. “Schieten” deed dan ook zijn naam eer aan. Van luchtbuks tot katapult, van pistool tot bleide. Alles kwam een keer aan bod.

En dan is het alweer tijd. Opstellen voor het afsluiten en nog even snel de standen van de Grote Clubactie noteren op de barometers van de patrouilles en leiding.

Tot volgende week met de strandwandeling!

 

Het spelteam van de verkenners