Kamp 2015, dag 10/11 hike special, Zwaluwen

De Thomas Hike Special

Een grote gebeurtenis op kamp is de hike. De meeste mensen zien een hike als een lange trektocht en dat is het ook. Alle verkenners lopen een lange tocht van (dit jaar) 23 km. De tocht begint in de ‘smiddags om 3 uur en eindigt de volgende dag in het begin van de middag. Bij ons is er een grote en belangrijke toevoeging; de hike is bij ons ook een thematocht. Tijdens en voor de tocht zijn er tal van posten waar leiding verkleed als een figuur uit dat thema, een verhaal vertellen.

Dit jaar was het thema de Franse revolutie. Wij hadden dit al zien aankomen, omdat het spookverhaal op de eerste dag hier al over ging en ook op de totem allemaal belangrijke figuren uit de Franse revolutie staan. De hike ging dus over de Franse revolutie. In dit verhaal waren wij de boeren, die in opstand komen tegen de adel en de koning. Na vele belastingverhogingen hebben de boeren haast geen geld meer over en moeten ze heel veel geld afstaan aan de koning. Ook de vele privileges van de adel zijn een doorn in het oog van de boeren. De koning probeert de rust in het land te bewaren en de Staten Generaal bij een te roepen. Leiders van de geestelijken, bourgeoisie en de adel kwamen bijeen voor een groot overleg. Wij kregen dit te horen van Jasper en wisten dus waar we waren en wat we moesten doen; naar de Staten-Generaal en de koning overtuigen voor hervormingen. Een voor een gingen we naar voren het paleis, de grote tent, naar binnen. Angekomen in de tent werd je naam genoemd met een bijzondere beschrijving. Het zingende zeug, De pruilende puppy, De droevige duif en de peren prins werden onder andere genoemd. Het werd voor een echte Sukse en Wiske kenner als nel duidelijk waar de leiding z’n inspiratie uithad gehaald.

Tijdens de Staten Genraal was er veel onrust en na luid gejoel was het duidelijk dat we verandering wilden en dat de koning dat niet begreep. We gingen terug naar ons kampje en tijdens de middag kwamen veel belangrijke figuren om ons klaar te stomen voor de problemen waar we binnekort mee te maken zouden hebben. Zo gingen we snoep stelen van de koning, kregen we bijles van monniken, kwamen twee heren van de adel langs om ons alle etiquette te leren, kregen we les in vechten, gingen we stokbrood bakken en er gingen zelfs mensen onder de guillotine (ze leven nog hoor 😉 ). We gingen zelfs nog dineren bij de Koning en z’n prachtige minnares. Daar kregen we steeds weer prachtige amuses en salades. Ondanks dit heerlijke maal was onze woede nog niet gestild. Met alle dingen die we deze dag hadden geleerd, konden we de koning te grazen nemen. Met alle verkenners gingen we de bastille bestormen en met succes, de koning was misschien al uit Parijs. Wij hadden in ieder geval genoeg wapens gestolen uit de bastille.

De nacht viel en alle patrouilles vertrokken. Het enige probleem was dat we vast zaten in ons kamp, Parijs. We moesten via het riool naar buiten. Eenmaal ontsnapt, kwamen we de guillotine tegen en zagen we hoe een onthoofde man weer opstond en boos achter ons aan kwam. We vervolgden onze tocht weer en kwamen bij een boer uit. Deze wilde langs een gevangenis en de PL en APL moesten even op de uitkijk gaan staan. Natuurlijk liepen we in de val en hardhandig werden wij aangepakt. Gelukkig kon de rest van de patrouille ons bevrijden en konden we vluchten door op het pondje te springen en de bewakers van de koning achter ons te laten. We waren natuurlijk op zoek naar de koning en die kwamen we daarna al snel tegen. De koning had een route die wij natuurlijk wilden weten. Op die plek konden wij de ondergedoken koning uiteindelijk vinden. Het hulpje van de koning had het ook wel gehad met de koning en wilde ons graag helpen. Onder het genot van een stukje taart pakten wij de route af en renden weer snel weg. Na een lange wandeling hadden we toch wel trek gekregen en gelukkig kwam de eetpost er snel aan. Een boer en een koe gaven ons heerlijk te eten en met een vol buikje gingen wij weer verder. We schrokken ons een hoedje toen de adelijke leiding Ward uit de bosjes kwam zetten. Hij nam iemand gevangen en wij moesten kunstjes doen voor deze twee heren om hem weer vrij te krijgen . Toen wij los waren gebroken gingen we naar een hele spannende post. Er was een kamp bewakers onder het ravijn en wij moesten naar de overkant komen. Door een enorm lange en hoge kabelbaan vlogen wij midden in de nacht naar de andere kant en stelden wij onszelf zo veilig. We waren al vanaf midden in de nacht aan het lopen en de zon brak al door. Toch was onze reis nog niet afgelopen. Voordat het zover was kwamen we onze leider tegen. De man die ons had aangestuurd en ervoor had gezorgd dat de revolutie op gang kwam. Hij had ons nog wat goede moed ingepraat, maar ons ook in de steek gelaten. We moesten zelf onze slaapzakken betalen met alle informatie en wapens die wij hadden. De leider of beter gezegd Napoleon, wilde het resterende bedrag wel betalen, maar deed erg moeilijk over het teruggeven van deze belangrijke informatie. Toen we alles eenmaal terughadden, pakten wij deze uit en begonnen aan een welverdiende slaap.

Na een paar uur vertrokken wij weer dit keer met een GPS. Hoe kan je het beste met je dag beginnen? Ochtendgymnastiek natuurlijk! Na een heerlijk potje rennen met wielen en andere rek- en strekoefeningen vetrokken we verder. Toen kwamen we twee kaasboeren tegen waar we een lekker Frans kaasje hebben gegeten. Na het vol eten van onze buikjes, kwamen we twee doorgeslagen boeren tegen, die met onthoofde hoofden Jeau de boulle gingen spelen. Of beter gezegd Jeau de Tete. Na dit fantastische spel kwamen wij twee losgeslagen paarden met menner tegen. Na een leuk schermgevecht tussen alle patrouilleleden konden we echt het zwaard handhaven. Natuurlijk wel met de Franse slag; onze zwaarden waren namelijk stokbroden. We vervolgden onze weg en kwamen uit bij twee wijnboeren. Natuurlijk moesten de PL en APL weer het leuke klusje klaren. Dit keer was het het fijnstampen van druiven met onze blote voeten. Gelukkig kon de rest van de patrouille genieten van een zelf gestamp wijntje (druivensap). Dit wijntje kon men goed gebruiken, omdat het laatste duel op het punt stond om te beginnen. De dienaar van de koning kwam op ons af en vroeg om de exacte coordinaten. Na het zien van deze coordinaten verstopten wij ons. Toen de koning kwam, sprongen we op hem en overmeesterden we hem. Koning Louis liet z’n tedybeer vallen en al snikkend legden wij hem onder de Guillotine. Napoleon heeft onder luid gejoel van ons de guilotine in werking gesteld, waardoor de koning is gestorven.Dit was het einde van de hike.