Toen de zon opkwam en de leiding ons wakker maakte begonnen we aan onze derde dag van kamp. In de ochtend hebben we eerst lekker gegeten en ons kampje schoon gemaakt. Nadat we haddden opgesteld begonnen we aan het eerste spel. Het spel heet het Driehoeksspel. Het Driehoeksspel is een van de bekendste en orgineelste spellen van scouting. De bedoeling is dat het ene team zo ver mogelijk in de driehoek komt en het andere team probeert dit tegen te houden. Gelukkig was het niet zo warm toen we dit spel speelden, want het is een intensief spel. Het was een spannende; strijd de tussenstand scheelde bij de tussenstand maar honderd punten. Toen we van de zandvlakte vertrokken hebben we veel bomen meegenomen om te gebruiken voor het koken van ons middageten. Het middageten bestond uit boontjes, aardappelen en een stukje vlees.  Waar eten is, is afwas. Dus na het eten zijn we begonnen aan de afwas. Onze manier van koken brengt naast de afwas meer werk met zich mee. Het is ook erg belangrijk dat het tafelvuur netjes is en dat de pannen geschuurd zijn. Alleen dan kan je bij de volgende maaltijd weer lekker eten.

Voordat we weer gingen eten hadden we het viervakkenspel. Het viervakkensppel is ook een vechtspel op de zandvlakte. De bedoeling is om zoveel mogelijke punten te halen door voorwerpen in te leveren. Dit wordt je moeilijk gemaakt door de andere partij. Het was een leuk spel en er zijn veel bijzondere balonnen door het veld gegaan. Na dit spel zijn we weer terug gegaan naar onze kampjes.  Al snel klonk de fourageerfluit door het bos. Verkenners kwamen aangesneld naar de keuken om het mandje op te halen. Nadat we de nodige boterhammen hadden gesmeerd en hadden opgegeten gingen we snel alles schoonmaken en drong het al snel tot ons door dat we voor een zware tocht stonden. Een paar uur later zouden we namelijk gedropt worden ergens in de bossen. De bedoeling is om zo snel mogelijk terug te komen in het kamp. Voor de dropping ging de toko open en konden sommige mensen nog wat eten inslaan. Toen de Toko was gesloten werden we naar auto’s gebracht. Terwijl we geblind-doekt waren en er harde muziek door de auto’s klonk, werden we naar de dropplek gebracht. Eenmaal op de aangewezen locatie aangekomen begonnen we aan de dropping. We stonden dit jaar echt midden in het bos. Terwijl de regen op ons neerviel liepen alle patrouilles door de bossen richting het kamp. Dit jaar is niemand verdwaald en is iedereeen aangekomen.  Nadat iedereen weer veilig was aangekomen ging we weer snel in onze slaapzak liggen.

Geschreven door Thomas van de Valken van de Zwaluwen